Eenzaam
De eenzaamheid overvalt mij de laatste dagen. Ondanks dat ben ik zeer content met de rust die ik nu ervaar. Hoeveel beter ik me lichamelijk vooral voel. Hoe de obsessie minder begint te worden in mijn hoofd. Momenten van zucht en trek zijn zeker nog geregeld aanwezig, evenals de dromen over gebruik. Vaak word ik verward wakker midden in de nacht. Moet ik mezelf ervan overtuigen dat ik echt niet gebruikt heb door mijn kamer te doorzoeken.
Maar ondanks de rust in mijn hoofd en lichaam kan ik (nog) niet zeggen dat ik ook daadwerkelijker gelukkiger ben. Ik voel me eenzaam, ben misschien ook wel eenzaam. Natuurlijk blijf ik in verbinding met fellows door meetings te bezoeken. Het is niet dat ik helemaal niemand meer zie, maar vriendschappen veranderen. Altijd was ik in voor een feestje, de flessen drank nam ik het liefste zelf mee, want dan was er tenminste altijd genoeg (voor mij). Dat is nu anders. Heel anders. Het voelt alsof ik niet altijd meer iemands eerste keuze ben om mee af te spreken, alsof het niet altijd meer gezellig is met mij. Of dit ook daadwerkelijk zo is.. weet ik niet? Misschien zit het ook vooral in mijn hoofd en ben ik er teveel mee bezig.
Ik voel me gewoon alleen. Ik verlang niet terug naar de middelen, het gebruik en alle gevolgen, maar ik verlang terug naar de feesten, het uitgaan, de zogenaamde wilde avonturen, mezelf even laten gaan. Die momenten waren leuk. Maar daarna eindigde het vaak minder leuk. Ik ben nog jong en ik wil jong kunnen zijn. Jonge mensen dingen kunnen doen. Ik zie het om mij heen gebeuren en ik zit erbij en kijk ernaar. Hunkerend naar normaal zijn, maar wat is eigenlijk normaal?
Het werkt als je eraan werkt.
Tijd voor verandering
Mijn eerste stap
Dit vind je misschien ook leuk
De muurfase van herstel: Een tijdelijke strijd met blijvende kracht.
Mijn eerste stap
7 reacties
gw
Wat ik me af vraag of de feesten wel zo feestelijk zijn en of de vrienden wel vrienden zijn als er geen drank en drugs bij te pas komen.
Denk dat je zelf die conclusie ook aan het trekken bent maar je het nog niet “eigen” hebt gemaakt.
Je bent gied bezig #jijkandat💪💪💪 #kompgoe
Stefan Tetelepta
Ik realiseer me dat eenzaamheid de reden is dat ik drink. Ik ben vaker lang gestopt met drinken maar nu geef ik eraantoe. De eenzaamheid ie er savonds. Heb wel vrienden maar dat neemt niet weg dat er eenzaamheid is.
Ik weet dat drank niet de oplossing is. Het rare is dat als ik bv bij iemand logeer ik niet naar drank taal.
Mooie blog trouwens
Liesbeth
Lieve Janneke,
Ik begrijp je al te goed, heb geduld je komt vast andere vrienden tegen, je gaat onverwacht andere vrienden maken, echte vrienden die er voor je zijn door dik en dun, vrienden die je nemen zoals je bent , heeft tijd nodig weet zeker dat dit gaat gebeuren is mij ook overkomen toen ik getroffen werd door 2 zeldzame aandoeningen vrienden lieten me vallen een heleboel anderen kwamem er voor terug 😉
Komt goed vandaag of morgen 🥰 wens je veel kracht toe in gevecht tegen alleen zijn (eenzaam) liefs Liesbeth ❤️🍀🐞
Arachon
Lieve Janneke,
Wat moedig dat je dit alles met de wereld deelt. En wat herkenbaar is dit ( zelf bijna 3 jaar clean van drank en drugs). Hoe iemand ook in het leven staat, iedereen zoekt gelijkgestemden. In jouw geval zijn gelijkgestemden NIET de mensen die helemaal naar de kloten gaan op een feestje, Je hebt je altijd omringt met mensen die dit fijn het fijn vinden om te feesten. Nu kan je op zoek gaan naar nieuwe mensen om te feesten (zonder drank en drugs). Ik ben een ware genieter van muziek en dus ook van feestjes. Ging jaren naar alle fstivals. Heel lang heb ik gedacht dat dat er niet meer inzat nu ik gestopt ben. Ik ben er een maand geleden achter gekomen dat feesten wel weer kan (ben een dagje naar werchter geweest) Ook ben ik helemaal uit mijn plaat gegaan bij een dj set in een concertzaal.
Ook jij kan weer gaan feesten in de toekomst, En nieuwe vrienden zullen dat samen met jou doen. Want die zuller er uiteindelijk komen. Stapje voor stapje en het liefst babystapjes.
Veel sterkte. Liefs Arachon
Janneke
Hey Arachon,
Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Het is hoopvol om te lezen dat anderen, die ook in herstel zijn, dit herkennen, maar nu de andere kant ervaren en weer net zo kunnen genieten van feestjes. Ik ga ook heel graag naar concerten, gelukkig kan ik dat nog steeds. Ook clean en sober. Juist omdat ik het helemaal wil meemaken. Hoop snel de juiste mensen te ontmoeten in mijn leven, nieuwe vriendschappen op te bouwen.
Auke
Hallo Janneke
Eenzaamheid is relatief. Het is hoofdzakelijk jouw strijd. Niemand kan je echt helpen, alleen steunen. Geldt ook voor mensen die revalideren, moeten ook zelf vechten voor verbetering. Dat is eenzaam. Maar je hebt veel steun om je heen, kijk maar naar 👵 oma. Het verlangen naar de feesten is een mind fuck. Iets probeert je met drog redenen te lokken. En je weet dat dat de trigger is naar terug slag. Feesten is middelen. Punt uit!! Klinkt hard maar je weet dat het waar is. Het gaat gewoon makkelijker worden🍀🍀zet door met onze steun en toeverlaat. Volgende week alweer een belangrijke stap. Ik zie hoe gelukkig je kijkt bij de lunch met je oma. Dat zijn de momenten die tellen, dat is echt geluk🍀🍀go for it💪
Aa fellow
Beste Janneke, je hebt nu een begin gemaakt met het leven (werkwoord) zonder middelen. Dat is naar mijn mening nog het zwaarste deel van het herstel.Het duiveltje op je schouder fluistert je al in dat de feesten leuk waren, verkapte zucht! Geloof me je gaat daar steeds beter mee om al gaat het nog duren. Zoals Auke al aangaf het kan een trigger van jewelste worden en de deur wagenwijd openzetten voor een terugval. Je zou een terugvalpreventieplan kunnen schrijven!
In ieder geval veel succes